O religii, kościele, wierze, podróżach i książkach opowiadał Szymon Hołownia w naszej Bibliotece. Nie było zapewne dla nikogo niespodzianką, że niewielka sala czytelni wypełniła się po brzegi i ledwo pomieściła wszystkich słuchaczy.
Szymon Hołownia, pisarz, dziennikarz, i publicysta. Były redaktor „Gazety Wyborczej, Newsweek Polska, a ostatnio tygodnika „Wprost". W 2006 r. był prowadzącym program „Po prostu pytam" w TVP 1. W latach 2007-2012, dyrektor programowy stacji telewizyjnej Religia TV. Twórca i założyciel portalu internetowego „Stacja7". Laureat wielu nagród w tym Wiktora Publiczności za rok 2010.
Jest autorem ośmiu książek: „Kościół dla średnio zaawansowanych", „Tabletki z krzyżykiem", „Ludzie na walizkach", „Monopol na zbawienie", „Bóg. Życie i twórczość", „Ludzie na walizkach. Nowe historie", „Bóg, kasa i rock'n'roll"- współautor razem z Marcinem Prokopem oraz najnowszej „Last minute. 24 h chrześcijaństwa na świecie".
Gościa przywitała Dyrektor Biblioteki Ewa Marciniec, która również poprowadziła spotkanie.
Szymon Hołownia zaskoczył wszystkich swoją rozległą wiedzą na temat chrześcijaństwa oraz jego odłamów. Jak sam powiedział jest zafascynowany prawosławiem, modli się na czotkach (rodzaj różańca), a w domu posiada sporą kolekcje Ikon. Urodził i wychował się w Białymstoku stąd również ta słabość do prawosławia. Namawiał gorąco słuchaczy do przekazywania „dziesięciny" na szczytny cel, tak jak to czynią wyznawcy prawosławia.
Szymon Hołownia jest jednym ze sponsorów i opiekunów w domu dziecka Kasisi w Zambii. „Byłem przy śmierci wielu ludzi, w tym małych dzieci. Wiem jak wielką wartością jest dane nam życie. Mamy mało czasu tu na ziemi, by zrobić wszystko co zamierzamy. Spieszmy się więc, czyniąc dobro i pomagając tym, którzy potrzebują i oczekują naszej pomocy. Nie bójmy się, że staniemy się sami przez to biedniejsi, tak nie będzie. Będziemy bogatsi, bo to dobro wróci do nas ze zdwojona siłą".
„Pomagając w sierocińcu w Zambii zrozumiałem, że życie ma swoją konkretną wartość w pieniądzu, co jest smutne ale i bardzo prawdziwe. Bez pomocy z zewnątrz – bez naszej pomocy takie miejsca jak Kasisi nie dałyby sobie rady. Te dzieci pozostawione same sobie skazane by były na pewną śmierć".
Na pytanie o Jezusa, powiedział: „Nie mogę się doczekać spotkania z nim, wiem że będzie to ogromne szczęście, radość. Przygotowuję się na to całe swoje życie, grzeszę i błądzę jak inni, mając jednak nadzieję, że na końcu swej drogi stanę z nim twarzą w twarz".
Prawie trzy-godzinne spotkanie pozostawiło w słuchaczach pewien niedosyt, pozostawiając wiele pytań bez odpowiedzi, ale i refleksję nad sensem wiary w Boga i miłości do ludzi.
